6. Hekim gerektiği kadar bilgi ve beceriye sahip olmalıdır. Acil hekimi, acil vak’aya müdahalede eksik bilgilere sahipse, diğer hekimler tarafından ona yardım edilmelidir. Ayrıca, acil hastaya müdahalede hekimin acele ve doğru tedavi etme yeteneğine sahip olması gerekir.
7. Hekim hastanın yaşamını kurtaracak şekilde karar vermelidir.
8.Eğer hastanın tıbbi durumu bilgi vermekte yetersizse, yakınlarından bilgi alınır. Bu da olmazsa, hastanın bilinci açık olsaydı onayını verirdi diyerek varsayılan onaya göre hemen müdahale edilir.
9. Acil hastaya tanının söylenmesi uygun bir dille olur.Yine bir vak’amızda terminal dönem akciğer kanseri olan bir hasta beyin metastazı ile konvulziyon geçirir ve yakınları tarafından acile getirilir. Hasta hastalığını bilmemektedir.Ancak acil hekiminin uygun bir ortamda olmaksızın uygun olmayan bir dille tanıyı söylemesi ile hasta büyük bir korkuya kapılır.
10. Acil hastanın hekimini seçme hakkı, ani getirildiği için olamaz. Bu nedenle hastaya olabildiğince iyi davranılmalı ve güvensizliği giderilmelidir. Toplum, acil servis hekimine kendini acil bir hasta olarak gören herkese bakmak zorunda olduğu gibi bir sosyal sorumluluk yüklemiştir. Randevusu, parası veya sosyal güvencesi olmadığı için bakılmayan bir hasta acil bölüme başvurduğunda en azından muayene edilmeyi bekler.Yine ilk acil müdahale bazen hastane ortamı dışında olay yerinde olduğu için aynı ilginin burada da olması gerekir. Bu da hastaya yararlı olma ve sadakat ve güven ilkelerine uymakla olur.
11. Acil hastalar yapılacak müdahale ve tedaviler hakkında bilgilendirmeli, eğer bu konuda yetersizse yakınları bilgilendirilerek aydınlatılmış onamları alınmalıdır. Ancak hastanın bilinci kapalı ve yakınları yoksa o zaman acil hekiminin yasalara göre müdahale etme zorunluluğu vardır.
12. İlk hayati müdahaleden sonra, muhakkak ki, acil hekimi diğer uzman hekimlerle konsültasyon yaparak konuyla ilgili hekimlerin riskli girişimlere başlamasını sağlar.
13. Acil hastanın hastalığı ile ilgili başka bir sağlık kuruluşuna götürülmesi gerekirse, stabil olması önemlidir.
14. Acil hekimi, hastası ile ilgili öğrendiği sırları yasal zorunlulukta açıklar. Eğer bunun dışında hastasıyla ilgili sırları açıklarsa, hastaya zarar vermeme ve gizlilik ilkeleri çiğnenir. Ayrıca, hastanın muayenesinde onun mahremiyetine saygılı davranmalı ve mahremiyet ilkesi çiğnenmemelidir. Jinekolojik muayeneler (vajinal tuşe) buna örnektir. Bu tip muayeneler, hemşire eşliğinde ve kapalı olarak yapılır.
15. Acil hekimi tüm hastalara eşit davranmalıdır. Acil olarak gelen her hastanın yasalara göre para durumu gözetilmeksizin tedavi edilmesi gerekir. Masrafları bu ilk geldiği kurumda yakınlarınca bağlı olduğu sağlık kurumunca veya hastanın kendisi tarafından ödenir. Hasta ancak stabil duruma geldikten sonra hastalığına ve ekonomik durumuna göre bağlı olduğu kuruma sevkedilir ve oradaki masrafları da buna göre ödenir.
16. Terminal durumdaki hastaya da insanca yaklaşılmalı, gerçekler vicdani bir tutumla hasta yakınlarına belirtilmeli, hasta ve yakınları istemiyorsa kardiyopulmoner resüsitasyon yapılmamalıdır.
17. Acil hekimleri, felaket durumlarında ilk yardım vermek için eğitim almış gönüllü kişilerle birlikte çalışmalıdır ve onları denetlemelidir. Acil hekimi felaket durumlarında triyaj görevini üstlenmelidir. Böylece adalet ilkesine uyulmuş olunur.