Uzmanlık eğitimi veren kurumun görevi, asistanını uzman olarak mezun ettikten sonra bitmemelidir. Görev yaptığı her yerde, yetiştirdiği uzmanın en yakın destekçisi olmaya devam etmelidir.
Biz de, geçen hafta sonu ana bilim dalımızdan mezun olup çeşitli hastanelerde görev yapan acil tıp uzmanı meslektaşlarımız ve halen uzmanlık eğitimini alan asistanlarımızla iki günlük sosyal etkinlikte bir araya geldik. Toplanmışken üniversitelerde, eğitim ve araştırma hastanelerinde, devlet ve özel hastanelerde acil tıp uzmanlarının yaşadığı sorunları tartıştık, çözüm önerileri aradık. Katılan arkadaşlarımız öncelikli olarak aşağıdaki sorunları dile getirdiler. Bir kısmını aynen aktarıyorum:
§ Acil servisler kamu hastanelerinde ciddi bir sorun halindedir. Sorunların tüm yükü sadece var olan acil tıp uzmanının üzerine yüklenmektedir.
§ Özellikli alan olduğu belirtilerek, acil serviste görev yapan pratisyen hekimlere ek ödemeden daha fazla katsayı verilmektedir. Ancak acil tıp uzmanları, diğer uzmanlara kıyasla bu özellikli alan farkından yararlanamamaktadır.
§ Eğitim ve araştırma hastanelerinde verilen acil tıp uzmanlık eğitiminde ciddi sorunlar vardır.
§ Başasistanlık ve şeflik sınavları, adil ve objektif değildir.
§ Adli tabiplik yükü acil servislerden alınmalıdır.
§ Asistanlar acil serviste yeşil alan uygulamasını hayata geçirirken kararsız kaldıklarını hissetmektedirler. Hastaların bu hizmete ihtiyacı olduğunu ve yeşil alan girdiği hastaları cezalandırmak için fevri davrandıklarını düşünmektedirler.
§ Radyologların acil servis hizmetine katkısı çok sınırlıdır. Radyasyon izni adı altında nöbet tutmamaları hizmeti aksatmaktadır. Bir acil servis çalışanının, yatak başı çekilen grafiler nedeni ile aldığı radyasyon, radyologların toplamda aldığından daha az değildir.
§ Acil servis ve hastaneler içindeki LCD televizyonlar, hekime karşı şiddeti engellemek amacı ile eğitici olarak kullanılabilir.
§ Acil tıp için “mesai” tanımı nedir? Çalışma düzeni nasıl olmalıdır? Bunların bir an önce tanımlanması gerekmektedir. Diğer uzmanlıklar mesai dışı adı altında hasta bakıp ek ödeme alırken, gece çalışan acil tıpçılar için mesai dışı kavramı yoktur.
§ Acil serviste hizmet 7 gün 24 saattir. Ancak gece 02.00’da yapılan çalışma ile gündüz 14.00’da yapılan aynı çalışma, eşdeğer olmamalıdır.
§ Yaş ilerledikçe gece nöbetlerinin hekimleri daha çok yıprattığı açıktır, bunun bir karşılığı mutlaka olmalıdır.
§ Özel hastanelerde görev yapmak isteyen acil tıp uzmanları, özel hastanelere geçememektedir.
§ Üniversite hastanelerinde, her türlü risk altında gece gündüz hizmet veren acil tıp uzmanlarının, B puanı olarak tanımlanan bireysel gelir getirici faaliyetlerden aldığı ek ödemeler, diğer ek ödeme kalemleri ile karşılaştırıldığında değersiz kalabilmektedir. Hiç hasta bakım hizmeti vermeyen öğretim üyeleri ile kıyaslandığında emek ve risk küçümsenmektedir. Üstüne üstlük dağıtılan döner sermaye geliri, bu faaliyetlerden elde edilmektedir.
§ Mezuniyet öncesi tıp eğitiminde acil tıp ana bilim dallarına daha fazla sorumluluk verilmesi yararlı olacaktır.