İktidarların uslüp değişikliklerinden etkilenmemek için üniversitenin idari, mali ve bilimsel yönden özerk olması gerekir.
* Üniversitede öğretimin felsefesi, bağımsız düşünen, bilimsel düşünen ve evrensel düşünen insan yetiştirmektir.
* Üniversitede eğitimin felsefesi, somut düşünen insanların hipotezlerini yaşama geçirebildikleri araştırma ortamını dinamik halde tutmaktır.
* Üniversitenin öğrenci yetiştirmekteki hedefi, öğrencinin bilimsel felsefesi, ahlak felsefesi ve üretim felsefesinin metodolojisini yaşam biçimi olarak algılanmasını sağlamaktır.
* Üniversitenin gönüllü bilim insanını hazırlamasının önündeki en ciddi engel yoklama ve imza karşılığı eğitim ve öğretime devam edilmesidir.
* Üniversitenin evrensel eğitim metodolojisinin önündeki diğer bir engel, tek yönlü ve tek tip insan yetiştirme ortamının varlığıdır.
* Üniversite öğrencisinin çok yönlü ve farklılıkların birlikteliğini sağlayan ortamlarda yetişmesi, olmazsa olmaz ilkelerden sayılmalıdır.
* Üniversitenin ham maddesi öğrencidir ve öğrencinin istikbale bakışı, bulunduğu zaman dilimindeki kendine ve ulusuna güvenme felsefesinden geçmektedir.
* Üniversite öğrencisi lise aşamasından yeteneğine uygun branşına yönelmeli üniversitede bu yeteneğini kurumsallaştırma çabalarına girmelidir.
* Üniversite hocalarının görevleri öğrenciye rehberlik görevi yapmaktır.
* Rekabet: Özel sektörün desteklediği teknolojik ve bilimsel projelerle yapılmalıdır.
* Üniversite sanayi işbirliği: Karşılıklı eğitim ve öğretimle ilgili görevlendirme ile yapılmalıdır.
* Üniversite sanayi işbirliği öğrencilere de açık olmalıdır.
* Temel bilimler ve sosyal bilimler öncelikle desteklenmeli ve güçlendirilmelidir.
* Herkese eşit ücret adaletsizliktir.
* Altyapı ve araştırmacı öğretim üyesi olmayan fakülte açılmamalıdır.
* Her öğretim üyesi standardı uygun olan yerde istihdam edilmelidir.
* Fakülte ve üniversitelerde branşlaşma kaçınılmazdır.
* Her üniversitede aynı eğitim ve araştırma şartı yoktur.
* Bilim – üniversite – toplum
Bilim – üniversite – sanayi
Bilim – üniversite – medya üçgeni kurulmalıdır.
* Toplumda “bilim modası” oluşturulmalıdır.
* Okullarda “bilim felsefesi” geliştirilmelidir.
* Öğrencilerde “ahlak felsefesi” desteklenmelidir.
* Üniversite:
Bilgi üretecek
Araştırma yapacak
Eğitim yapacak
Bilgiyi bilimselleştirecek
Bilgiyi uygulayacak
Bilgi teknolojiye dönüşecek
Bilgi yayılacak
Düşünce yeteneği geliştirilecek
İnsan yetiştirecek
* Öğrenciler mesleki dernekler kurmalıdır.
* Kariyerler, doktora , doçentlik ve profesörlük olmalıdır.
* Vakıf üniversitelerine devlet desteği kaldırılmalıdır.
* Bölgesel meslek okullarını halk belirlemelidir.
* Yerinden eğitim öğretim ve bölgesel yönetime geçilmelidir.
* Üniversiteler 24 saat açık olmalı araştırmacıya ve öğrenciye hazır olmalıdır.
* Eğitim paralı olmalıdır.
* Öğrenciler katılımcı olmalıdır.
* Üniversitede ideoloji dışlanmalıdır.
* Üniversiteler arası rekabet şarttır.
* Sicil değerlendirmesi farklı mesleklerde onlara verilmesi sakıncalıdır.
* ÖSYM bağımsız olmalıdır.
* Bilim – iktidar dengesizliğinde bilim korunmalıdır.
* Kurallar karar almalı, yürütme uygulamalıdır.
* Ulusun zenginliği bilimsel üretimle doğru orantılıdır.
* Taklit ilim değildir.
* Eğitim tüm sürecince bilimin denetiminde olmalıdır.
* Bilim bilim için olmadıkça Allah için olmaz.
* Bilim toplumun iç dinamiklerini harekete geçirmekle yaygınlaşabilir.
* Aykırı sesleri ön plana çekerek topluma bilim dinamizmi aşılanabilir.
* Militandan bilim adamı olmaz.
* Bilim insanı çözüm istenen konularda değil, yeteneğine göre üretim yaptığı konularda yararlı olabilir.
* Mali yönden özerk olmayan üniversitenin bilim üretmesi düşünülemez.
* Üniversitede yönetimin felsefesi: Demokraside bilim olur ama bilimsel süreçlerde demokrasi olmaz.
* Yükseköğretim mesleki yönden ulusal, bilimsel yönden evrensel bir kurumdur.
* Meslek kuruluşları ile sivil örgütlerin yeniden tanımı yapılarak üniversite çalışmalarına katılmaları programa alınmalıdır.
* Öğretim üyelerinin tayinlerinde sivil örgütlerin dahil olduğu kurullar yetkili olamaz.
* Her sistemin eskiyebileceği düşünülerek kendini yenileyebilen bir özerklik sistemi geliştirilmelidir.
* Hocalar hem amir hem de memur oldukça bilim üretimi olamaz.
Bu yazı 3 Mart 2003 tarihli Medimagazin’in 115. sayısında yayımlanmıştı. Aradan bir yıl geçmiş olmasına rağmen konu hala güncelliğini koruduğu için yeniden yayımlamayı uygun gördüm..