Hasret bitmez sanırsın arkada kalanlara
Özlemini yaşamaya hazırsındır bir ömür
“Hayır getirsin.” sözü hep dilde Yaradan’a
Lakin isyan da bitmez, “Neden?” suali büyür
Hayat dediğin ne kadar sürer, kimse bilmez
Hep gelecek hayaliyle sabredersin bugüne
Sönüp gidince geleceğin pişmanlık dinmez
Keşkeler sıralarsın dönüş olmayan düne
Mazide anı sandığın hülyalı düşünceler
Sabah aydınlanmadan hücum eder aklına
Tutunduğun düşler, yeniden yaşadığın hayaller
“Gerçeğim bu olsa.” isteği engel uyanmana
Güneşle aydınlık pencerenden süzülen ışık
Gözlerini örten toz pembe perdeye yansır
Hülyandan gerçeğe uyanırken gönlün kırık
Gözyaşın süzülür, hayaller derinde kalır
Kim bilir nice ümitlerin solar yaşam içinde
Nice ümitlerinse yeşerir “Bitti!” dediğin yelde
Özlemin yangın; bitmez ki duanda ve dilinde
Hüzne hapsolup yarını yaşarsın ister iste, ister isteme
2 yorum
Değerli kardeşim, şiirinizi baştan sona okudum. Ellerinize ve emeklerinize sağlık.
Çok teşekkür ederim hocam. Saygılarımla