Geçimsiz insanlarla aynı iş yerinde çalışmak zorunda kalmak her insan için önemli bir stres kaynağıdır. Hangi konumda çalışıyor olurlarsa olsunlar, geçimsiz insanlar herkesi huzursuz ederler. İş yerinde geçinilmesi zor insanlar için verilebilecek örneklerden biri de mükemmeliyetçi insanlardır. Fakat her mükemmeliyetçi insanın geçimsiz olacağı düşünülmemeli, belli bir düzeyde kalan mükemmeliyetçiliğin çalışanlarda olması gereken en önemli özelliklerden biri olduğu unutulmamalıdır.
Obsesif kompulsif olarak da adlandırılan mükemmeliyetçi insanlar kuralcı, ayrıntılarla uğraşan, başkalarından da bunları bekleyen, esneklik gösteremeyen insanlardır. Düşüncelerinde keskin bir ayrım vardır. Her şey ya siyah ya beyazdır. Grileri yoktur. Olayları geniş perspektiften değerlendiremez, ağaçlarla uğraşmaktan ormanı göremezler. Öyle ki mükemmeliyetçi yapıları işleri bitirmelerini engeller. Ayrıntı ile uğraşırken ve mükemmel yapıp yapmadığına karar vermeye çalışırken çok zaman harcarlar. Gergindirler. Rahatlayamazlar. Sürekli yapılacak işleri vardır. Hiç kimsenin işleri kendisi gibi özenli yapabileceğine inanmazlar. Bu nedenle yetki devri yapamadıkları gibi her şeyi kendileri yapmaya kalkışırlar. Ulaşılması zor yüksek standartları ve uyulması zor kuralları vardır. Kendileri var güçleri ile bunlara uymaya çalıştıkları gibi başkalarının da bunlara uymasını beklerler.
Mükemmeliyetçi insanların bu özelliklerini benimsemiş, hatta bu özellikleriyle övünüyor olmaları o kişilerin değişebilme olasılığını çok azaltmaktadır. Bu kişilere bu özelliklerinin diğer insanlar üzerindeki etkilerini hissettirmek gerekmektedir. Ancak kolayca başkasını kendince haksız çıkaracak mantık üretebilmeleri, başkalarını suçlamalarını kolaylaştırmaktadır. Bu özellikleri nedeniyle onları değiştirmeye çalışmadan geçinebilmenin yolları bulunmaya çalışılmalıdır.
Mükemmeliyetçi insanlar kişilik özelliklerinin kendilerini ve çevresindeki insanları nasıl etkilediğini göremezler. İşle ilgili aşırı sorumluluk duyguları nedeniyle ailelerine ve kendilerine yeterli zaman ayıramazlar. Amaca varmak için konan kurallara uymayı bir amaç haline getirirler. Her şeyi kontrol etmeye çalışırken çevrelerindeki insanları ne kadar baskı altında tuttuklarını fark etmezler. Mükemmeliyetçiliğinin diğer insanlarla ilişkilerini bozduğunu, kendisine hayatı zindan ettiğini ve yakınlarını ihmal etmesine yol açtığını göremezler.
Bu insanların kişilik yapılarına uygun konumlarda çalıştırılmaları verimliliklerini arttırır. Sorumluluk gerektiren, hızlı karar vermeyi ve esnek olabilmeyi gerektiren işlerde görevlendirilmemelidirler. Daha bağımsız ve insanlarla etkileşim gerektirmeyen konumlarda çalıştırılmaları daha yararlı olacaktır.
Mükemmeliyetçi bir yönetici küçük hatalarla uğraşırken işin zamanında yapılmasını engeller. Her şeye karışan, işin tam kendi istediği biçimde olmasını isteyen tutumu ile çalışanların çalışma istekliliğini kırar. Hiçbir şeyi beğenmez. Mükemmeliyetçi yöneticilerin standartları çok yüksek olduğu için beklentilerini karşılamak mümkün değildir. Birisini övdüğü ya da takdir ettiği görülmez. Başkalarının yeterince iyi yapamayacağını düşündüğünden her şeyi kendisi yapmaya kalkar.
Kimse aşırı mükemmeliyetçi insanlarla çalışmak istemez. İster iş arkadaşı olarak olsun ister çalışan isterse yönetici olarak olsun, mükemmeliyetçi insanlar birlikte çalışılması zor insanlardır. İş arkadaşı olarak sınırların net olarak belirlenmesi önem taşır. Tüm tarafların onayladığı sınırların belirlenmesi ve kimsenin kimseye karışmaması mükemmeliyetçi insanlarla baş edebilmede yararlı bir girişimdir.
Diğer yandan her insanın zayıf ya da başkalarını rahatsız eden yönleri kadar, ona güç veren ve başkalarının takdirle karşıladıkları yönleri de vardır. Mükemmeliyetçi kişilerin olumlu yönlerine de vurgu yapılmalıdır. Olumlu özellikleri arasında vicdanlı ve güvenilir olmaları, işte verimliliği çok önemsemeleri, her ayrıntıyı düşünmeleri, paragöz olmamaları sayılabilir.