İslam Dininin Temel Nitelikleri Kabusu ve Keşmekeşi

Bu uygulama, ‘kimse bilmesin, sadece biz bilelim’ başka Kur’anlar okunmasın, Kur’an’ı sadece biz yorumlayabiliriz, onu yorumlamak sadece bize aittir ve bizim tekelimizde olmalıdır’, şeklinde ortaya çıkan bir Ortaçağ zihniyetidir. Her iki Kur’anı da fırsat buldukça okuyor ve çok yararlanıyorum. Dijital ortamda da ulaşılabiliyor olması, bu çağda yasakların efektif olamayacağının açık bir göstergesidir.

Halkı aydınlatıp, Kuran temelli din yaşanmasını saglayacak tüm girişimlerin engelleneceğini düşünüyorum. Dertlerinin Kuran’a uygunluk olup, olmadığı da değil. Amaçları Kuran’ı Arapça anlamadan okutup, belirledikleri ritüelleri sorgusuzca uygulayan cahil bir toplum yaratmak. Bu kıtaları kontrol etmek ve yönlendirmek çok kolay oluyor. Gerçekler öğrenilirse yönetmek kolay olmaz. İslam dini tebliğ olalı 1400 yıl olmuş. İnsanlar hala o devrin bilinci, kıyafetleri, sosyal yaşantısında yaşatmak istiyorlar. Cahiliye devri.

Mealcilik bir hristiyan müsteşrik tarafından başlatılmış asıl gaye herkesin eline bir meal verip yine herkesin kafasına göre anlam çıkaracağı bir kitap haline getirmek Kur’an-ı

Sayın Gazi Bey,
Bana cevaben yazdığınız yazıda şunları aktarıyorsunuz:
1. “SON DAVET KUR’AN” kitabımı okumadığınızı belirtmişsiniz. Demek ki okumadığınız bir kitabı eleştirmişsiniz. Akademik yaklaşımın bu olmaması gerekir diye düşünüyorum” diyorsunuz. Evet o kitabınızı okumadığımı zaten belirttim ve buna dayanarak bir insanı değerlendirmenin doğru olmayacağını da yazdım. Bu konuda yorumda da bulunmadım. Aksi halde kitabınızın kendimce yanlış bulduğum yerlerini sayfa sayfa belirtir ve eleştirirdim. Oysa böyle bir şey söz konusu değil. Yazımda da ifade ettiğim gibi sadece Akademik Akıl sitesinde çıkan yazınızı esas alarak bir şeyler yazdım. Bunu da bana soru soran bir arkadaşa cevaben yazdım. Dolayısıyla sizin iddia ettiğiniz gibi okumadığım bir kitap hakkında yorum yapmadım. Söz konusu yazınıza göre yorumda bulundum.
2. “Ben 1944 Antakya doğumluyum ve ana dilimden ilki Arapça’dır. Bu durumu tabi bilemezsiniz, çünkü kitabın Önsözünü okumamışsınız ve Arapça bilmediğim yanılgısına girmişsiniz” demişsiniz.
Okuduğum ve üzerine yorum yaptığım yazınızda siz “İstanbul’a gidişim ile İngilizce Kur’an ve 2 Meali eklemem ile artık bilimsel yaklaşımıma dönüşmeye başladı” ifadesini kullanmış ve yazıda Arapça bildiğinizi belirtmemişsiniz. Ben de “Yazıda Gazi Bey’in Kur’an’ı Arapça değil, Türkçe ve İngilizce meallerinden okuduğu ve bunlara dayanarak bir meal yazdığı gibi bir anlam çıkıyor. Eğer durum anladığım gibi ise “ diyerek Arapça bilmeden meal yazmış olabileceğinizi söylüyorum. Şimdi Arapça bildiğinizi söylediniz mesele anlaşıldı. Ancak Arapça bilmek de meal yazmak için tek başına yeter sebep değildir. İlm-i bir alt yapı gerekir. Hadis, tefsir, fıkıh ilimlerini ve bunların usullerini yani hadis usulü, fıkıh usulü, tefsir usulü, beyan, bedii, belagat ilimlerini de bilmek gerek ki yanlış tercüme yapılmasın. Aksi halde işin ehli olan olmayan tüm Arapların meal yazması doğal karşılanır. Doğrusu bu saydığım ilimlere vakıf olup olmadığınızı bilmiyorum. Eğer vakıf iseniz mesele yok. Değilseniz, durup bir daha düşünmeniz gerekir.
3. “Yine kitabıma bakmış olsaydınız, Peygamberimizin (asr) Kur’an’daki ayetlere uygun sözlerine Hadis dediğimi ve “SON DAVET KUR’AN”‘ da 110 kadar Hadis diye kabul ettiğim bu sözlerine yer vermiş olduğumu ve iniş nedeni bir olay varsa değinildiğini fark da edecektiniz. Hadisleri yok sayma değil, aksine değer verme ve yerinde kullanma söz konusudur. Dolayısıyla ön yargınıza dayanarak ve kesin bilginiz olmadan boşuna vehme kapılmışsınız” diyorsunuz.
Kitabınıza bakmadığımı ve bu konuda yorum yapmanın doğru olmayacağını ifade etmiş olmama rağmen siz her cümlede eğer okumuş olsaydınız diyorsunuz. Bir daha söylüyorum KİTANIZI OKUMADIM. Yorumum kitabınızla değil, Akademik Akıl Sitesinde yayınlanan İslam Dininin Temel Nitelikleri Kabusu ve Keşmekeşi başlıklı yazınızla ilgili. Bu yazınızda kendiniz “Hadis diye kabul ettiğim” ifadesini kullanıyorsunuz. Dolayısıyla bir çok alimin hadis kabul ettiği hadisleri hadis olarak kabul etmediğiniz anlaşılıyor. Ayrıca söz konusu yazınızda yer alan “Kur’an’da Bakara-177, 285 ve Nisa-136. Ayetlerde İMAN’IN 5 ŞARTI olduğunu öğrenmiştim” ifadenizden de İslam âlimlerinin genelinin kabul ettiği imanın 6 esasını kabul etmediğiniz sonucu çıkmaktadır. bu bir vehim mi? sizce. Kaldı ki Meşhur Cibril hadisi İmanın 6 şartını sayar. Burada işin uzmanı alimleri bunu kabul etmişken sizin bunu beşe indirmenizi eleştirmek ve hadisi kabul etmediğinizi söylemek vehim değil, hakikat olmuş olmaz mı? Eğer yanlış anlaşılma ise düzeltin ben de bundan vaz geçeyim.
4. “Yakında “Kütub-i Sittedeki Hadis ve Sünnet Gerçeği” kitabım çıkacak, bunu incelemenizi rica edeceğim” diyorsunuz.
Eyvallah. Kitap çıkmadan ve okumadan bir şey söylemek doğru olmaz. Ancak “Kütub-i Sittedeki Hadis ve Sünnet Gerçeği” ismi düşündürücü. İnşallah kitabınızda Buhari, Müslim, Ebu Davud, Nesai, Tirmizi ve İbn Mace’nin hadîs ve sünnetten anlamadıklarını en doğrusunu ben bulup çıkardım, demiyorsunuzdur. Yine dediğim gibi kitabı görmeden yorum yapmak doğru olmaz. Bu sadece bir ön sezi.
5. “ Bilmeniz gerekir ki Kur’an’da Müddessir-6. ayetten başlamak üzere Kur’an’ın Hüden, Büşra, Mübiyn ve Mürşit olduğu yanında “BÜTÜN İNSANLARA ANLAYARAK OKUMALARI İÇİN GÖNDERİLDİĞİ (Müzzemmil-4), BİR MESLEK KİTABI OLMADIĞI, (Müddessir-6), SADECE BİR GRUP İNSANA İNDİRİLMEMİŞ OLDUĞU, AKLINI KULLANMAK ÜZERE BANA-SİZE VE HER İMAN EDENE İNDİRİLMİŞ OLDUĞU, PEYGAMBERİMİZİN (ASR) BİZE MİRASI OLDUĞU, (Fatır-32),
DİNİMİZİ KUR’AN’DAN ÖĞRENME SORUMLUSU OLDUĞUMUZU (Zuhruf-44) ve RUHBAN SINIFINI YASAKLAMIŞ OLDUĞUNU (Hadid-27 ve Tövbe-34)” diyorsunuz.
Amenna doğrudur. Ancak tüm bunlar, işin ehli olmayanların Kur’an’ı tercüme edip, kafalarına göre hüküm çıkarabilecekleri anlamına gelmez. Siz bir konuşmanızda anlam tercümesi yaptım, diyorsunuz. Oysa Meal, tercümedir. Anlam tercümesi ise meal değil, tefsir olur ve Kur’an’ı değil, onu yorumlayanı bağlar. Yani Kur’an’ı böyle anladım o halde herkes öyle anlayacak ve doğrusu da budur, anlamına gelir. Bu yaklaşım ilmi değil.
6. “Mealleri inceleyen ve Yeni basımının yasaklanması yönünde Mahkeme Kararı aldırmış olanların, bu kararlarını hiçbir Kanunda olmayan “İSLAM’ DİNİNİN TEMEL İLKELERİ” açısından sakıncalı unsurlar içermekte olduğu” hiçbir yasal kaynağı olmayan suçlamaya dayandırmış olduklarını bu yazımda açıklıyor ve buna ilişkin nitelikler keşmekeşini vurguluyorum. Akademik Akıl sitesindeki yazımı ya sonuna kadar okumamışsınız veya dikkatli okuma gereğini duymamışsınız diye düşünmeden edemedim. Uydurulmuş ve amaçlı bir suçtan suçlanmamanızı dilerim” diyorsunuz.
Amin! Allah cümlemizi iftira ve yanlış anlaşılmaktan muhafaza eylesin. Doğrusu ben Diyanetin açıklamasını okumadım. Dolayısıyla yorumda bulunamam. Ancak ben konuya kanuni değil, dini açıdan bakıyorum. Bundan dolayı da işin ehli olmayanların bu tür işlere girmemeleri gerek diyorum. Ayrıca Akademik Akıl Sitesi’ndeki yazınızı okudum ve yorumumu ona göre yaptım. Ancak siz benim yorumumu sanki anlamamış gibisiniz. Zira ben kitabınızı ve mealinizi okumadığımı dolayısıyla bu konuda yorum yapamayacağımı zaten yazıyorum. Yazınızda ise dile getirdiğim sıkıntılar var.
7. “Savunduğunuz Meal yasaklayan ekibin iddialarını “Mahkeme süreci daha ilk mahkeme aşamasında ve süreç devam ettiğinden ” şimdilik açıklayamıyorum. Mahkeme süreci bitince sizi bilgilendirmeyi ve sadece kendi yorumlarına aykırı buldukları yorumlarını okuduğunuzdaki reaksiyonunuzu gözlemeyi isterdim” diyorsunuz.
Dediğim gibi mahkeme kararıyla değil, realiteyle uğraşıyorum.
Selam ve dua ile.

Sn Ferzende Hoca
Antakya depreminde bir kardeşim vefat etti, onun yasındayız. Bir kardeşim ve 4 yeğenimin evleri yerle bir oldu. Çocukları ile birlikte şu anda Hem evsiz, hem de eşyasız kaldılar. Tek amcaları olarak destekleyip, yaşamlarını sağlayacak tek kişiyim ve çabalamakla meşgulüm. Bu nedenle psikolojik yönden, hem maddi dengeleme, hem de zaman bakımından, bu çeşit cevizin içini bırakıp, kabuğunu önceleyen kısır sohbetlere uygun değilim. Bu nedenle artık bu sayfayı okumayacağımı bildirir, kendi doğrularınızda başarılar ve sağlıklı günler dilerim. Sevgilerimle.

Değerli büyüğümüz Prof. Dr. Gazi Özdemir’in bu yazıya konu olan kitabı baştan sona (her sayfasında ve her surede) iki parçadan oluşmaktadır: Birincisi Kuran’ın surelerinin tercümesi, ikincisi de surelerin anlatmak istedikleriyle ilgili yazarın kendi anlayışının paylaşımı.

Her şeyden önce, 1998’den bu yana 350’den fazla kitap çevirisi yapmış biri olarak şunu söyleyebilirim: Bir metin çevrilirken, karşınıza çıkan bir kelimenin sık sık birden fazla kullanımı ve birden fazla anlamı vardır. Siz konu üzerinde bilginiz dahilinde o metnin anlatmak istediğine en uygun anlamı taşıyan kelimeyi seçip kullanırsınız. Doğal olarak, çevirmen-yazar da söz konusu kitabında bunu yapmıştır. Kuran’ın ruhuna, benim kişisel olarak anladığım Yaradan kavramına, temelde güzel ahlâk, insani değerler ve bir sevgi mesajı getiren Peygamber efendimizin eteğinde uyuyan bir kediye bile gösterdiği nezakete dayanarak, bir Kuran tercümesi bana “kadınların dövülebileceğini” veya “taşlanarak öldürülebileceğini” söylüyorsa, benim gözümde asıl o kesinlikle güvenilmez bir tercümedir. Nokta!

Çevirmen-yazarın kendi görüşlerine gelince, “bunları herkes kabul etmek zorunda değil” yaklaşımı, her açıklamasının sonunda açıktır ve herkes herhangi bir konuda görüşünü paylaşmakta özgürdür; özellikle de en çok tekrarlanan vurgusu “okumak, araştırmak, sorgulamak, aklını kullanmak” olan bir metinden söz ediyorsak. O görüşü isteyen paylaşır, isteyen paylaşmaz. Bu ikinci Nokta!

Din üzerinde “en doğrusunu biz biliriz” yaklaşımı, aynen Dr. Vildan Hilal Hanım’ın dediği gibi, bundan 650 yıl kadar önce Hz. İsa’nın öğretilerinin canına okuyan 4. yüzyıl İznik Amentüsü düşüncesini katmerleyerek Hıristiyanlık inancını Paganizm’e dönüştüren engizisyonun yaklaşımıyla aynıdır, bu da üçüncü Nokta!

Yahu, Kuran’ı okuyup anlama hakkına sahip olmak için ilahiyatçı mı olmak gerekiyor? Ya da ancak bir ilahiyat fakültesi diploması mı insanları bu konuda yetkili kılıyor? Bu nasıl bir saçmalıktır?! İsmi zikredilen İslam alimlerinin hangisi hangi ilahiyat fakültesinden mezun olmuş? Bir Mevlana’yı, bir Yunus Emre’yi, bırakın Türkiye’yi, dünyanın hangi üniversitesi yetiştirebilir?

İslam inancında ruhban sınıfının var olamayacağı, kişinin Allah ile teke tek karşı karşıya – daha doğrusu birlikte – olduğu Kuran’ın her yerinde ısrarla vurgulanırken, asıl size beni dinimden, inancımdan, peygamberimden, beni Yaratan’dan soğutma hakkını kim veriyor? Bir devlet üniversitesinden alınan diploma mı? Mutlak Yaratıcı’yı anlamanın eğitimsel diploması mı olur?!

Bana göre doğru inanç yolunu bulmanın tek bir yolu var, o da önce Kuran’ı okuyacaksın, sonra da yüreğine soracaksın, yüreğine! İnsan olarak vicdanına! Siz istediğiniz kadar insanlara cennet cehennem, sevap günah vs. diye anlatın. Evrenleri yaratmış bir güç senin sevabının günahının O’na ne etkisi olur, nesini umursasın? Sevap, günah, doğru yol senin için önemli, O’nu bulman için. Neyin doğru, neyin yanlış olduğunu da hepimiz zaten ruhumuzda biliyoruz. Başkalarını kandırabilirsiniz. Kendinizi de kandırabilirsiniz.

Ama Yaradan’a yalan söylemeye cüret edecek kadar ne zaman şaşırdınız siz kendinizi, asıl onu söyleyin?!

Değerli Gazi Hocam,

Sizin dünyaya bilimsel bir perspektifle, ilahi bir meslek olan doktorluktan dolayı ayrım yapmaksızın insanı “insan” olarak gören gözle, menfaat gözetmeden pozitif bilim yaklaşımıyla yazdığınız kitapları okuyup kıymet vermek gerektiğini düşünüyorum. Bu çabalarınızdan dolayı size minnettarım.

Bilindiği üzere bilimin ilerlemesi için görüş alışverişinde bulunmak çok önemlidir. Lakin, bilimsel eleştiri yaparken eleştiri yapılan kişinin yazdıklarını yanlış anlamamak için mutlaka eserlerini okumak gereklidir. Nitekim bilimde yanlış anlama hem hak yemeye hem de bilimin gelişimine sekte vurmaya neden olur.

Bu doğrultuda, sabırınız, anlayışınız ve çok kıymetli çalışmalarınız için teşekkür ederim.