Bir süredir ülke boyutunda yasını tuttuğumuz Erzincan’ın İliç maden ocağı faciası, yaşanan her kazada olduğu gibi beni tekrar 1954 yılına götürdü.
Sağlık bakanlığı tarafından 1954 akademik yılında Dünya Sağlık Örgütü bursu ile Oxford’a bir yıl süreli Sağlık Ziyaretçiliği eğitimi için gittim. Ders programı içinde yer alan, yaşlılar köyü, çocuk kreşi, mahkemede dava izlenmesi ve cadbury çikolata fabrikası gibi ziyaretlerden biri de Maden Ocağı ziyareti idi. Ziyaretin amacı maden işçilerinin çalışma ortamını ve koşullarını gözlemlemekti. O sırada ben 23 yaşındaydım.
Ocağa ulaştığımızda görevliler bizleri önce ocak hakkında bilgilendirdi. Madencilerin giydiği üzerinde bir lamba olan kaskları giydik. Artık bu olağanüstü deneyim için hazırdık. Önce asansörle metrelerce aşağılara indik. Daha sonra 60 santim genişliğinde ray üzerinde işleyen dekovil adlı arabalarla daha derinlere yol aldık. Derslerde bilgilendirildiğimiz konular hakkında gözlemlerde bulunduk. Madencilerin bu koşullarda günün en önemli saatlerini geçirdiklerini ve geriye kalan zamanı ancak uyuyarak geçirecekleri konusunda empati yapmaya çalıştık. İşçiler arası iletişimin de olmadığı iş koşullarında maden işçiliğinin ne kadar güç olduğunu düşündüm. Bu işi seçmenin bir tercih değil ancak ekmek parası kazanmak için bir zorunluluk olabileceğini düşündüm. Daha sonraları okuduğum maden ocağı kazalarında hep o ziyaretim sırasında neden hocamızdan maden işçileriyle konuşma ve çalışma koşullarıyla ilgili duygu ve düşüncelerini bizlerle paylaşmaları talebinde bulunmadığım için hayıflandım.
Ekim 21 1966 sabahı, bir kömür atığı heyelanı küçük bir Galler maden köyüne çarparak pek çok ev, okul ve binanın yıkılmasına, hasar görmesine neden olmuş, 116 çocuk ve 28 yetişkini öldürmüştü. Kaza hayatta kalan sadece beş kişiyi geride bırakmış ve kasabanın genç nüfusunun yarısını yok etmişti. O sırada Aberfan felaketi, İngiltere’nin en kötü kömür madeni kazalarından biri olarak yankı buldu. Bu kaza bana yine İngiltere de olan indiğim maden ocağında da kaza olasılığını düşündürdü. O zaman bunu düşünseydim dahi sanıyorum ocağa inmeyi reddetmezdim.