Panteon Yazıtlarına Karşı Sabanla Yazılan Yazılar

‘’Kalem kılıçtan keskin, alın teri mürekkepten aziz, toprak kağıttan daha beyazdır…..” diye yazdı Panteon duvarlarına panteonun son ustası….. sonra; “saban kalemden, alın terleri mürekkepten; toprağın dere, ova, dağ … adlı sayfaları daha yücedir defterlerin, kitapların sayfalarından…..” diye ekledi çırağı…. Çünkü saban; alın terlerinin mürekkep, tohumların harf, sabanların kalem, dere, ova, dağların… sayfaları olduğu yeryüzü defterlerine daha etkin yazılar yazar,  harflerin oluşturduğu kelimelerden daha zengin…. onlardan daha derin anlamlar yükler …. her biri cebirsel bir fonksiyon olan tohumların ….en büyük bilge, toprak tarafından çizilen….. çeşit çeşit, rengarenk açan … bitki, ağaç… adlı grafiklerine….ve bu grafiklerin sessiz denklemlerinin… en sade diferansiyel dönüşümlerle… türev ve integrallerini alarak…. yepyeni hayatlar yaratan  panteonsuz Teo’nun… bilge çıraklarına… en muhteşem şekilde güncellenmiş yazılım ve donanım nimetleri olarak sunar….Kalemin yazdığını zaman siler ama sabanın toprağa yazdığı yazıları zaman silemez….‘’ diye not düşmüştü Panteonun duvarlarına son katibi Panton’un. Ve Panteonun son rahibi de: ‘’Arıyı, keçiyi. Koyunu, ineği ayıyı, arslanı, tilkiyi, sonsuz harfli alfabe ile yazdı yeni sonsuz kitabını Panteon’un eseri olmayan Teon… Rahip ve rahibelerin Tanrı’larına ve kullarına Panteon meydanlarında Teon’un Tek Tanrısı ve çırakları meydan okudu….  Panteona gelen yeni baharda … şenlenirken saban ürünleriyle her yan…. Panteon tellalları’nın gıda çiğnemekten yorulan ağızları koktu açlıktan/Yalan makinesi beyinlerimiz koktu cehaletten’’ ….  Panteondaki KALEM SABANA, MÜREKKEP ALIN TERİNE, HARFLER TOHUMA, tohumlar başağa, başaklar ekmeğe dönüşürken … Tırpan, orak, tırmık, dirgen … toprağa secde ederek sabanın yazdığı kelimeleri çuval ve sepetlerde kitaplaştırarak rızık kütüphanelerinde istifledi….. Gıdaya dönüşmek için kendini feda eden buğdaylar, değirmenin okuduğu ilahilerle una, un ekmeğe dönüştü ….. Panteonun Baş Teon’u adına elmas uçlu altın saplı kalemlerle halk için kazınan ahitler ve vaatler Panteonun Tanrı, Tanrıça ve çok yüzlü kullarına ikram edilirken; saban ürünleri de alın teri dökenlere sunuldu…. Emeğin ekmekleri ve emekçinin terleri ile beslenen Panteon kulları da anılmaz oldular…. Panteon çöktü kendi yelleri ile….. başka yeller esmeden… Zira bir viranede iki farklı yel olmaz. ‘’Her yüce dağ kendi zirvesinden doğan ırmaklarla yarılır,  her deniz kendi kıyılarını kendi dalgalarıyla tahrip eder’’ der Teon…

‘’Yüce tepelerinden doğan ırmaklarla gövdeleri yarılan, derin vadilerinden esen rüzgarlarla zirveleri toz olan dağlar…… Başındaki buzulların karlarını denizlerden, vadilerin rüzgarlarını da sıcak ve aydınlık gündüzlerinizden almıştınız…. Şimdi borçlarınızı Irmaklarla denizlere, fırtınalarla da vadilere olan ödünçlerinizi iade ediyorsunuz…..  Sizden kalanlar sizden sonraki dağları yaratmak için kullanılacaktır….’’ Dedi Teon. ‘’Bunu duyan dağlar sularını denizlere, meltemlerini fırtınalara….. vakfederek Teon Tapınaklarında tarih oldular. ‘’ diye yazdı Teon Papağanı…..

Şimdi o Teon Tapınağı’nın giriş kapısında Tapınağın Son Rahibe’sinin şu sözleri tapınak ziyaretçileri için eşsiz öğüttür:

‘’Sen, Düşlerinin Ve Rüyalarının Tercümesi Olan Bir Kitapsın. Başkalarına Attığın Çamurlardan Mündemiç Bir Heykelsin …. Eyyy Teon’a Değil, Kendine Ve Kullarına Tapınan Kişi ……’’.