Tabip Odası Seçimleri Ne Söylüyor?

Biz hekimlerin örgütlü toplum bakımından görünür yüzü TTB Merkez Konseyidir. Hani şu, iktidarın muhalifi bir siyasi partiymiş gibi davranan ya da öyle davrandığı algılanan kurum. Bahçeli’ye TTB kapatılsın dedirten oluşum.

TTB, yani Türk Tabipleri Birliği, 6023 sayılı özel bir kanunla kurulmuş anayasal bir kurum. Hekim haklarını korumak, gözetmek ve sağlık politikalarına katkısı olmak üzere düşünülmüş bir kurum.  Ama gel gör ki, son otuz yıldır, toplumun çok dar bir kesimini temsil eden bir anlayışın temsilcisi durumdalar.

TTB Merkez Konseyinin Duruşu Sorunlu

Halk sağlığı gibi hekimliğin ayrılmaz bir parçası olan başlığın arkasında veya bayraktarlığında hemen her alanda bir söylemleri var. Dil ovası sanayi artıkları ile kirletiliyorsa bu bir halk sağlığı sorunudur, Kazdağları’nda altın madeni aranması ve siyanür kullanılarak işletilmesi bir halk sağlığı sorunudur gibi genel kabul görebilecek konulara konsantre olmak dururken, savaş bir halk sağlığı sorunudur diyerek halk sağlığı söylemini sulandırılıyor. Savaş dediği de yurdun bir bölgesindeki kalkışmaya güvenlik güçlerinin yaptığı müdahale. Kalkışma bir halk sağlığı sorunu sebebi değil mi? TTB’nin söylemlerinden bunu anlayamıyoruz, zira adını ve adresini vererek bir terör örgütü kınaması göremiyoruz. Bu koşullarda toplum nezdinde TTB, marjinal bir kesimin, yani toplum % 10 kadarının sözcüsü gibi davranmış oluyor. Neden böyle?

Hekimler Örgütlenmeye ve Seçimlere ilgisiz

Türkiye’de hekimlerin ezici çoğunluğu illerindeki tabip odalarına kayıtlı değiller. Kayıtlı olanların ezici çoğunluğu oda seçimlerinde oy kullanmıyorlar. Daha geçen hafta Ankara Tabip Odası seçimlerine katılımın % 5 olduğu duyumlarını aldım. Hal böyle olunca aksiyoner bir grup seçimlerde rahatlıkla Merkez konseyini ele geçirebiliyor. Handiyse TTB Merkez Konseyi hekimlerin sadece %10 kadarını temsil eden bir irade tarafından seçiliyor.

Hemen şuracıkta belirtelim ki, TTB’nin bu halinin sorumlusu biz hekimlerin bu konudaki ilgisizliğidir. Bu cümleden olarak TTB’nin kapatılması diye bir şey söz konusu olamaz, hekimlerin mesleklerine ve TTB’ye sahip çıkmaları diye bir şey söz konusu olabilir. Nasıl olacak kısmını Denizli örneğinden devam edelim;

Denizli Tabip Odasının Mücadelesini Kutluyorum

Denizli Tabip Odası geçmişte birkaç dönem TTB Merkez Konseyi çizgisinde hekimler tarafından yönetildi. Yönetimdeki bu arkadaşlarımıza her fırsatta TTB Merkez Konseyinin yanlış yolda olduğunu, meslek sorunlarını ele almanın daha öncelikli olması gerektiğini söyledik, değişen bişey olmadı. Bunun üzerine alternatif listeler çıkarıldı ve Denizli’deki hekimler olarak Atatürkçü çizgide olan ekibi destekledik ve yönetim alındı. Denizli Tabip Odası’nda neredeyse 10 dönemdir bu böyle giderken, son dönemde TTB Merkez Konseyine delege sokma başarısı da gösterildi. Böylece TTB Merkez Konseyine farklı bir görüş girmiş oldu ve Konsey yankı odasına dönüşmekten kurtuldu. Bu çok sesliliğin TTB Merkez Konseyini oluşturan çoğunluğun ve yukarıda anlatmaya çalıştığımız anlayışın hoşuna gittiğini söyleyemeyiz. Daha sonraki gelişmeler bunu kanıtlar gibi. Yeri gelmişken Denizli Tabip Odası seçimlerinin, üyelerin % 70’e varan katılımları ile gerçekleştiğini belirtelim ki, başarının ardındaki sır nedir bilelim.

Atatürkçüler ve Milliyetçiler Güç Birliği Yapmalı

Denizli Tabip Odası seçimlerinde, aday grupları kendilerini hangi isimle tanımlarlarsa tanımlasınlar, onların toplumda bir algılanma şekilleri var. Yazımıza bu algı üzerinden devam edelim;

Denizli’de mevcut Atatürkçü çizginin devamı ve TTB Merkez Konseyindeki anlayışın muhalifi diyebileceğimiz bir ekip önümüzdeki seçimler için adaylarını belirledi. Sonrasında milliyetçiler olarak tanımlayabileceğimiz bir ekip çıktı. Bu ikinci ekibin ortaya çıkışından sonra, TTB Merkez Konseyine yakın olduğunu düşündüğüm bir ekip, sadece Merkez Konseyi delege seçimi için aday oldu. Yani Denizli Tabip Odası’nın yönetimine talip değiller, bu hali ile Denizli’den TTB Merkez Konseyine muhalif birinin seçilme ihtimaline karşı olarak algılanırlar. Aynı tabana hitap eden Atatürkçü çizgi ile milliyetçi çizginin oyları paylaşmasından medet umuyor olmalılar diye düşünüyorum. Bu kısmını kendim üzerinden tarif edeyim;

Ben kendimi milliyetçi olarak tanımlarım ve dostlarımın ekseriyeti bu kesimdendir. Daha önceki yazılarımda belirttiğim üzere kendimi Atatürk milliyetçisi olarak görürüm. Yani Atatürkçüler de, milliyetçiler de benim tarafımdır. Milliyetçi olarak tanımladığım grubun adayları bana çok yakın ve dost olmasına rağmen, ben kendimi Denizli Tabip Odasının geçtiğimiz yıllarda, TTB merkez konseyine karşı verdiği mücadeleye borçlu hissediyorum. Merkezde aralanan kapıların açık kalabilmesi için yeniden başlamaya değil, bir tecrübeyi devam ettirmeye inanıyorum. En azından merkez delege seçimi konusunda.

Geçtiğimiz dönemlerde Milliyetçi grubun, Atatürkçü gruba desteğine ve takdirine şahit biri olarak diyorum ki; Atatürkçü ekip, seçilmeyi garanti gören bir anlayışla değil de, TTB Merkez konseyine muhalif olan milliyetçiler ile istişare içinde seçim sürecine girse daha isabetli olurdu. İşbirliği teklifinin milliyetçiler tarafından yapıldığı bilgisini de buraya bir not olarak düşelim.

Denizli insanlara dokunabileceğiniz kadar küçük bir yer. Her gruptaki adayların çoğunu tanırım, her bir grupta sevdiğimiz, memleket sevgisine kefil olabileceğimiz arkadaşlarımız ve dostlarımız var, ama grup dinamikleri diye bir kavram var ya, işte o kavram farkında olsa da olmasa da insanı şekillendiriyor diye düşünüyorum.

Özetle

Mevcut TTB Merkez Konseyinin söylemlerine ve marjinal bir siyasi görüşü temsil etmelerine karşıyız. Bu anlayış ile mücadele etmek ve hekimleri bu zülden kurtarmak gerekiyor. Bunun yolu TTB’nin kapatılmasından değil, TTB Merkez Konseyine delege sokmaktan geçiyor. Bu konuda Denizli elinden geleni başarı ile yapıyor ve bu hali ile dikkat çekiyor. Denizli’nin önünü kesen, Merkez Konseyinin mevcut yapılanmasına karşı olan hekimler, yani aynı tarafta olan hekimler olmasın dilerim ben…