Youtube’da yayın yapan, 1999 yılında Kanada’ya göç etmiş Yalçın Diker adlı emekli bir kurmay yarbayın videosunu izledim geçenlerde. Tam demokrasi seviyesine göre ülkelerin dünya haritasında renklere göre ayrıldığı bir demokrasi endeksini gösterdi. Kanada, ABD ve Avrupa’daki bir çok ülkeye göre tam demokrasi iken, Türkiye de Kuzey Kore, İran gibi koyu ile gösterilen ülkelerden sonra hibrid kategorisinde kendine yer buluyordu [1]. Tabi bu art niyetli bir istatistik olabilir mi, bilemiyorum, tüm ülkeleri inceleyen bir istatistikte özellikle bize art niyet uygularlar mı bilemiyorum. Daha sonrasında bu yayında şöyle bir analiz yapıldı; bir ülkenin gelişmiş bir ülke olabilmesi için tam demokrasi şart iken, tam demokrasi tek başına bir ülkenin gelişmesine yetmez. Mesela Fransa demokrasini Afrika’da suya muhtaç bir ülkeye koysanız elbette bu o ülkenin düzelmesine yetmeyecektir. Yani halkın belli bir bilgi ve eğitim seviyesine de gelmesi gereklidir. Eğer bu olmazsa, seçimde ülkeyi yönetmeye aday olan vatandaşlar genel halkın cehaletinden faydalanarak ideolojiler üzerinden siyaset yapmaya başlarlar. Ve en iyi demagoji yapan en çok kesimi ikna ederek başa gelir. Sıradan halk eğitimsiz olduğunda, ideolojilere göre oy verme eğiliminde olur, vaatlerin yapılabilirliğine göre karar verip en uygun adayı seçmez.
Şimdi burada kritik olan soru şu; sıradan halka eğitimi getirecek olan kişi yine siyasetçi olduğuna göre, siyasetçi rahat ikna edemeyeceği eğitimli bir halk ister mi?
Kaynak
[1] https://en.m.wikipedia.org/wiki/Democracy_Index