Türk, Yunan, Ermeni, Kürt vb., Gerçekten Farklı mıyız?

Yaklaşık bir yıldır Kanada` da yaşıyorum ve her günüm kültürel gözlemle geçiyor. İlk önce insanların sakinliği ve kibarlığı dikkatinizi çekiyor. Bir zaman sonra aslında bunun kibarlıktan daha çok kanunlara uymaktan kaynaklandığını hissetmeye başlıyorsunuz. Çünkü bizdeki gibi bir sosyal etkileşimin ve iletişimin asla olmadığını ve olmayacağını hissetmeye başlıyorsunuz.

Peki nedir bizdeki gibi etkileşim? Peki biz kimiz? Burada batı Avrupa ve Amerika kökenli insanlar haricinde karşılaştığınız Yunan, İtalyan ve Ermeni kökenli insanlarla ettiğiniz sohbetlerde Türkiye` de insanlarla yaşadığınıza benzer bir etkileşim hissediyorsunuz. Buradan biz kimizin cevabı oluşmaya başlıyor. Biz Anadolu, Kafkaslar ve Balkanlar coğrafyasında yaşamış oranın ortak kültüründe büyümüş insanlarız. Aramızda ufak farklar olsa da, çok uzaklardan bakıldığında aynıyız.

Peki nedir bizi aynı kılan iletişim ve etkileşim farklılığı? Öncelikle biz; Türkler, Rumlar, Ermeniler, Kürtler, birbirine düşman veya rakip olduğuna inandırılmış aynı kültürün içinde yetişmiş insanlar, birbirimizle etkileşime ve iletişime girerken çok kısa bir zaman zarfı içinde kendimizi karşıdakine kalp ve beyin olarak açıyoruz. Batı Avrupa ve Amerikalıların özelim dediği şeyi biz karşıdakiyle kısa sürede paylaşıyoruz. Çünkü karşıdakine dost önyargısıyla yaklaşıyoruz onlar ise bilimsel bir deney yapar gibi aylarca test ediyorlar güvenmek için ve belki de bu yüzden çok daha az zarar görüyorlar birbirinden. Çünkü birbirlerine hiç yaklaşmıyorlar ki.

Ve biz hayatı merak ediyoruz, anlamaya çalışıyoruz. Her alanında fikir sahibi olmaya çalışıyoruz ve sahibiyiz de. Doğru veya yanlış olması mesele değil, önemseyip hayat hakkında bir fikre veya yargıya varmaya çalışıyoruz. İster ateist, ister dindar olsun, ister politik ister apolitik olsun, biz hayatın maddi çıkarla ilişkili olmayan yönlerini de üzerimize vazife edinip o konuda mesai harcamaya gönüllü oluyoruz. Belki de dertli bir coğrafyada olmaktan kaynaklanıyordur. Buralarda ise insanlar bir kedi gibi karnı doymuşsa daha hayatın ötesini berisini merak etmiyor ve o yüzden de bizdeki gibi derinleşen sohbetler ve arkadaşlıklar oluşmuyor.

Şimdi bizi birbirimize düşürmelerine, bölmelerine, nefret ettirmelerine daha izin verecek miyiz?