Mayısın ilk haftası İstanbul’da Uluslararası Psikogeriyatri Birliği (International Psychogeriatric Association-IPA) ve Türkiye Psikogeriyatri Cemiyeti (Psychogeriatric Society of Turkey) işbirliği ile düzenlenen ve ana konusu Psikogeriyatrik Bakımda Multidisipliner Yaklaşımlar olan Avrupa Bölgesel Toplantısı’na katıldım. Birçok sempozyum, panel, sözel ve poster bildirilerden oluşan bu toplantının bir sempozyumu; yaşlının kötüye kullanımı ve hırpalanması konusunu içeriyordu. Bu sempozyumda İngiltere Staffordshire Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Yaşlılık ve Akıl Sağlığı Direktörü tarafından aldığım davetle, Türkiye’de yaşlı kadın profili ve sorunları üzerine bir konuşma yaptım.
Yaşlı ruh sağlığına yönelik olarak uluslararası düzenlenen bu toplantıya Türk Psikogeriyatri Derneği ve İstanbul Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Geropsikiyatri Bilim Dalı ev sahipliği yapmıştır. Hocamız Prof. Dr. Engin EKER’i, bu konuda kutluyorum. Kendisi Uluslararası Psikogeriyatri Birliğinin etkin üyelerinden birisi olup, bu toplantıların Türkiye ayağının sorumlusudur. Avrupa ağırlıklı olan konuşmacıların çoğunluğunun tartıştığı ve vurguladığı sempozyum konuları; yaşlı bakım evlerinde yaşam kalitesi, psikogeriyatrik hizmetlerde yaratıcı modeller, akıl sağlığı uygulamalarında sağlık ekonomisi, genç demans vakalarında terapötik girişimler, yaşlının kötüye kullanımı, bakım vericilerin yaşam kalitesi ve bakım etiği üzerinedir. Daha çok genç araştırmacıların ilgi gösterdiği sözel ve poster bildirilerin konuları ise: EKT’de Avrupa Gelişmeleri ve Geleceği (Hollanda), Doğu Avrupa Ülke Yaşlılarında İntihar Girişimleri (Romanya), Yaşlıların Yaşlılık Algıları ve Tutumları (İsrail), Yaşlıyı Kendi Çevresinde Tutma ve Ev Ziyareti (Portekiz), Mental Hastalığı Olan Yaşlılara Psikomotor Aktivite Programı (Portekiz), Psikiyatrik Evde Bakım Ekibi Değerlendirmesi (UK), Büyük Huzurevlerinden Küçük Bakımevleri Modeline Geçiş (Hollanda) Yaşlının Yaşam Kalitesini Arttırmak İçin Yeni Mobil Teknolojik Gelişmeler (UK), Bilişsel Rehabilitasyon Programı (Portekiz), Polonyalı Alzheimer Hastalarının Genel Davranışsal ve Psikolojik Semptomları (Polonya), Demanslı Hastalarda Beyin MRI’nda Beyaz Cevher Değişimleri ve Depresyon (Kore), Yaşlılık ve Psikodrama Grup Çalışması (Portekiz), Daha Genç Yetişkinlerde İskemik Beyaz Cevher Lezyonu (Sırbistan), Kırsal ve Kentsel Bölge Yaşlılarında Yaşam Kalitesi Sosyal Destek ve Psikolojik Sorunlar (İran), Psikogeriyatrik Hastalara Multidisipliner Diagnostik Yaklaşım (Hollanda), Alzheimer Tipi Demansta Subjektif Hafıza Yakınmaları (Avusturya), Akıl Hastalığı Olan Yaşlı Hastaların Tedavi Organizasyonu (Rusya), Diyabetik Yaşlıda Nöropati ve Kognitif Defisit (İtalya) olarak göze çarpmaktadır.
Yabancı psikogeriyatristler bu konular üzerinde dururken Türk araştırmacılar daha çok; Türkiye’de Huzurevleri, Yaşlı Kadınların Sorunları, Parkinson ve Demans, Psikogeriyatrik Hastalarda EKT, Ölme Hakkı, Suisid ve Ötenazi, Yaşlıda Somatizasyon ve Ağrı, Yaşlı ve Seksualite, Geriyatride Anti-aging Uygulamaları, Kaplıca Sonrası Nöropsikiyatrik Rahatsızlık, Yaşlılarda Anksiyete Bozukluğu, Türk Psikiyatrik Hastalarda Agresyon Ölçeği, Alzheimerli Hastalarda Otonom Sinir Sistemi Aktivasyonu, Alzheimer Hastalarında Vasküler Bozulmada Biyolojik Belirleyiciler, Toplumda Depresyon Risk Faktörleri (kronik hastalıklı her dört yaşlıdan birinin depresif bulunduğu söylendi), Anadolu’da Yaşayan Yaşlılarda Kazalar (çoğunluğun evde kaza geçirdikleri ve kazaların düşmeler şeklinde olduğu belirtildi), İstanbul Üniversite Hastanelerinde Psikogeriyatrik Sevkler (son yıllarda giderek arttığı belirtildi),Türk Doktorların Yaşlı Kişilerin Cinselliğine Yönelik Bilgi ve Tutumları (çoğunluğunun yaşlının cinsel sağlığı ile ilgili konularda sınırlı bilgi verdikleri vurgulandı), Yaşlılar İçin Evlerde Geriyatrik Psikiyatri Konsültasyonu (evde yapılan konsültasyonların çoğunluğunda unutkanlık, depresyon, ajitasyon ve uygunsuz davranışlar, görsel halüsinasyon ve paranoid hezeyanlar en fazla saptanan semptomlar olarak ifade edildi) gibi konuları tartıştılar.
Sonuç olarak; Türkiye, yaşlının sorunları, tanı, tedavi ve yaşlılığın geciktirilmesi konularını tartışırken Avrupalılar; yaşlının yaşam kalitesini arttırıcı teknolojik, terapötik girişimleri, psikomotor aktivite programlarını, bakım etiğini, kurumdan eve dönüş modellerini ve sağlık ekonomisini tartışmaktadırlar.