Gecenin karanlığında kalbinin atışını dinle. Attıkça atıyor, vurdukça vuruyor…Kalbin atışının sesi, Allah’ın sesi gibidir. Kalbimiz atsa da kime ne, geçti bütün ömrümüz. Ne itikaf ne de hıra yapabildik, düşünmeye zaman da ayıramadık. Kalbin sesini kim anlar, kim duyar ki ne dediğini? Akıl delil arar, delil toplar, sonuç çıkarır. O kalp ki dostun misafirhanesidir.
Sultanin dergâhıdır. (Kalp, ruh, sır, hafi, ahfa) Aşığın mabedidir. Belki de Kabe’sidir. Gençliğin ışığıdır. Belki de padişahin yürekteki güneşidir.
Tövbe, mülevves bir hayattan yine kalbe sığınmaktır. Belki de onun sahibi Allaha sığınmaktır. Kalbi hasta olanlar…Kalbi tedavi görenler… Kalp ile yapılmayan ibadet, faydasız bir yorgunluktur. Belki de kör bir alışkanlık, kör bir itaattir. Kalp ile okunmayan Kur’an’a, Kur’an okudu denir mi? Kalp ile yapılmayan ibadete, ibadet denir mi? Bu tür ibadet beden hareketiyle cenneti satın almak isteyen hilekâr çakal gibidir. Her şey kırılabilir, fakat kalbi kırmak bir cinayettir.
Günümüzdeki siyaset, kalplerin katledilmesinden başka bir şey değildir. Siyaset, kurnazın kazandığı fani bir nesne, leş olmuş adeta…Eh iste derler ya dikenden sakınan gül mü olmak istersin? Dikensiz gülün, gülü olur mu? Dünyamız kalpsizlerin vatanı olmuş. Vatanım da ruhsuzların limanı. Sığın sığınabilirsen kalpsiz ve ruhsuzlara…Unutma ki tek sığınağın ve sigortan imanındır.
Manevi dünyamız mı kirlendi? Tedavi mi kabul etmiyor? Tedaviden fayda gören de yok galiba ..Helal lokma, faiz, gıybet, dedikodu, sui zan, kendini kurtulmuş, doğruda görme, diğerleri sapık….Tedavi cevap vermemiş anlaşılan. Demek ki hastalık büyük, belki de kanser. Desene tedavisi yok, yalama yapmış. Tefessüh etmiş…Yozlaşmış…
Bugün kalbim sık bir ormanda uçuyor adeta…Öyle ki kelebekler gibi ne tarafa uçarsam dikenli ağaçlara çarpıyor… Dünyamız dünyaların en fenası galiba. Kalpsizlerin cenneti olan bu dünya, bize vatan mı olmayacak yoksa? Heyhat bize dünyayı zindan yapan düşman değil dostlarımızdır. Dostların kalbi kirlendikçe, bizim kalbimizde kırılıyor…Belki de doğru kalpler kırılmak içindir…Ama yine de kalp ile günah işlenmez derler. Kalbimizi bari temiz tutalım.
Saygılarımla.